انگار قراره این سالهای عمر من تو فرودگاه همینطوری برای خودش بگذره تا بحال فکر میکردم دوتا زندگی دارم خونه و اداره و حالا زندگی سوم فرودگاه به اون اضافه شده و نه اینکه حالا من خیلی هم حرص میخورم که مثلا نشستم و دارم ور میرم با لپ و تاپم و این وایر لس(این چرا انگلیش نمینویسه؟) کندسرعت که قربون dial up
بشم الهی جونم درومد جونش دراد الهی که نفسمو گرفت آنتی ویروسو گذاشتم برای آپ دیت ( فارسی قندعسلم ببخشید) نشد که نشد با وجود دوساعت و 45 دقیقه تاخیر پرواز ته دلم میگم یکم دیگه هم تاخیر داشته باشه این شاید اپ دیت شد ولی هنوز به نصفه هم نرسیده (حالا بیچاره خیلی هم مقصر نیست من خیلی انگولکش کردم تا شاید بتونم به وایر لس ترانزیت پرسرعت وصل بشم که نمیشد. نمی دونم چرا!!!) و این شد که من 5 ساعت از عمر نازنینم تو فرودگاه و هوا (جایی بین اسمون و زمین) به سر شد. و این اولین بار نبوده و اخرین بار نخواهد بود.
